rüzgar gibi dokunuşlar...

kelimeleri bana kışkırtıp onları kapalı konuşmaya zorluyor, anlamadıgım yerde açıklamıyor ve boş vermem gerektiğinden bahsediyor ...
halbu ki açıkça anlatsa -ki anlattı- , öpmek istediğinden bahsetse -ki bahsetti-

şimdi çekip giden bir tavır var, ağırdan alan ve pas vermeyen...
elimi tutmamıştın ama terlemişti ellerim,öpmemiştin ama ısınmıştı dudaklarım,mukemmel hazlar yaşatmıştı kelimelerin,şimdi ben sana ne olduğunu bilmiyorum, burda olduğumu bildiğinden bile emin değilim... sana birşeyler anlatmak istiyorum ama kelimeleri yanlış seciceğim diye endişeliyim...Eğer bir gün ellerimi tutup bana gülümsemeyi becerirsen , tüm şehveti ve ıslaklığıyla dudaklarına dokunacak dudaklarım... ama o zamana kadar, küçük bir kaç söz istiyorum beni ağlatmayacak...

uyuyamadığımı ve geceleri ağladığımı bildiğini biliyorum, ertesi günlerin gelmesini istemiyorum , son konuşmamızdan bu kadar uzaklaşmak istemiyorum , günleri ve saatleri geri almak yine beni sevdiğini söylediğin dakikayı yaşamak istiyorum...tekrar tekrar..sıkılmadan ve usanmadan bunu yaşamak ıstıyorum...
kimse bilmiyor neden kırıldıgımı ve göz altlarımın nedenini kimse bilmiyor, kimseyle konuşmuyorum...çünkü cümlelerimi ve kelimelerimi , dokunuşlarımı ve göz yaşlarımı sana saklıyorum... acımı dindiriceğinden pekte emin olmadığım bir kaç ilaç içiyorum... sanırım bu sefer terk ediyorum... ağlamanı ıstemiyorum cunku ağlamıyorum, ufak bir tebessume sahip eşsiz buldugun dudaklarım ve bir damla göz yaşı ışıldamakta sağ yanağımda ...

bu sefer ertesi günlerin gelmesini çok istiyorum, o kadar çok ki , şimdi baş ucumda oturduğunu görmek ve elimi tutmayı istediğini hissetmek beni mutlu ediyor. ne yazık ki cok ağır üstümde ki yük , onu bir anda üstümden atıp elini tutamam...ne de seviyorum diyemem seni...ama hisset yanağındaki ve boynundaki dokunuşlarımı, içini titreten rüzgar gibi gelsede bu sana benim... ben ve sana duyduğum derin aşk...



17:42 25.12.2008

DA