Aşk bir insana bürünseydi,

Aşk bir insana bürünseydi,
neden bu kadar "geç" kaldığını sorardım..
"Yağmurun altında beklediğim,
güneşinde terlediğim ve soğuğunda dudaklarımın morardığı 18 senenin
her senesindeki ,her mevsimin başında hep gelmeni bekledim" derdim..
yaz mı? çok sıcaktı gelmesi için,
kış mı? çok soğuk,
bahar da polenler,
sonbaharda ayağımın altında çıtırdayan yapraklar vardı...
hepsine hatta usanmadan geçen tüm günlere bahane bulabilirdi..
bahaneler iyi güzel ve bazen çok komikti..
ama şimdi neden geldiğine asla cevap vermez ,beni düşünmeye zorlardı..
düşündükten sonraysa karşıma çıkan tek cevap ;
Boslukta olduğuydu...
Buralara kadar hiç benim için geldiğini düşünmedim,
düşünmem için bir fırsat vermedin..


thmad