19 Kasım 2008 Çarşamba

benim gerçeğim

uyuyor muyum?
uyuyorum.

dunyama dönuyorum
bana ait olan,
gercek dunyaya dönuyorum ...

başkalarına göre gerçek olmayan.
anlamsız boş kelimeler ve fazladan verilmiş boşluklarla yazıyorum...


bu dünyayı sevmiyorum,
uyuyorum,
gerçege kavusuyorum,
yazıyorum,
sadece bir düş.

umutsuzum,
beklentilerim hıc olmayacak,
ve yazıyorum,
aslında uyuyorum,
suan uyuyorum,
uyandıgımda bu yazı olmayacak,
ve ben buna benzer bır yazı yazmaya çalışacağım.

uyanıyor gibiyim,
ses çıkarma lanet köpek,
sende sus anne...

uyumaya devam edıyorum,
ruhumla dolaşmaya başlıyorum cihangir sokaklarında,
aslında hıc öyle bıldıgın gıbı bır yer degıl.

uyuyorum ama bu sefer bende emın degılım uyudugumdan,
burda mutluyum,
kabuslar görsemde arada,
burda mutluyum,
gercek bu...
anlatılmaz olan,
aslında herkesın ıstedıgı bu...

"neden cok uyur ınsanlar" dıye sormadın mı hiç?
ruhlarını özgür bırakmayı seven ınsanlar çok uyur,
gerçek kimliğini bilen insanlar,
gunun sonundaki yorgunluk bır armagan sana aslında ,
başını yastığa koydugunda,
ve ruhun evine kavuştugunda...

hayat güzel aslında.
uyudugun zaman gerçekleşsin tum afetler ve savaşlar,
kıyamet kopsada açmasam gözlerimi,
ve kalkınca unutmasam bu satırları...

suan içinde bulundugum hayat güzel aslında...
özgürce dolaştıgım ve
hiç bir şeyin göründüğü gibi olmadığı dünya,
mükemmelliğe yakın aslında!...

18:38 19.11.2008

Da

1 yorum: